Çehov yeni teknolojilerde: ilk NFT performansı St. Petersburg'da yayınlandı

İkinci kattaki fuayeye büyük bir ekran yerleştirildi - prodüksiyonun görüntülerinin NFT koleksiyonuna açılan bir tür portal. Serebryakov, Voinitsky, Astrov ve oyunun diğer kahramanları "figür" e göç ettiler ve orada yeni bir kabuk buldular ...

Bu, aktör Alexei Morozov'un ilk yönetmenlik denemesi. Set tasarımcısı ve kostüm tasarımcısı Gala Filatova'nın muhteşem çalışması.

"RG" muhabiri tiyatroyu ziyaret etti ve performansı izledikten sonra yaratıcılarıyla sohbet etti.

Performansınız hakkında benzersiz olan nedir? Yeni teknolojileri kullandığınız için mi?

Alexey Morozov:   Sadece değil. NFT nedir? Belirli bir dijital sanat nesnesinin benzersiz bir sahiplik sertifikası. Dünya tiyatrosunda hiç kimse bu teknolojileri kullanmadı. Elbette bu alanda öncüyüz ve bu da performans konusunda ayrı bir heyecan yaratıyor.

Ancak orijinal konseptin orijinal bir fikri de var: oldukça koşullu sahne ve çok fantezi kostümlerle, oyuncular Rus psikolojik tiyatro geleneğinde oynuyorlar: aksiyon yoluyla birbirlerine "yapışıyorlar", birbirlerini alıyorlar, kelimelerle değil, kavramlarla konuşmak. Ve bir yerlerde sözde resmi tiyatronun bir görünümü ortaya çıkarsa, o zaman bu yalnızca resmi bir tiyatro oyunudur, kendisi değil. Bu performansta benim için en değerli şey, oyuncuların "oyunculuk" sesleriyle değil, insan sesiyle konuşmaya çalışması. Hiçbir resmi tiyatro canlı gözlerin, belirli insan tonlamalarının, sahnedeki insan ilişkilerinin anlaşılırlığının yerini alamaz.

"Oyunculuk sesleriyle olmaz"... Ve bu da konuşan oyuncu!

Alexey Morozov:   Rampanın diğer tarafında durduğumda her şeyi tamamen farklı gözlerle gördüm.

Gösteriyi belirli bir zamana bağlamamaya karar verdiniz mi?

Alexey Morozov:   Evet, sarsılmaz ve ebedi sözde "Rus kronosunu" keşfetmeye çalışıyorum. Ne de olsa bu hikaye Rusya'da her an olabilir - 19. yüzyılda, 20. yüzyılda ve 21. yüzyılda ... Ve bin yıl sonra da aynı olacak. Bu, bir Rus insanının hem artısı hem de eksisidir. Her zaman yanılacağız, gerçeği illüzyonlarla değiştireceğiz. Ve her zaman "içmek - ölmek, içmemek - ölmekten daha iyidir" diyeceğiz. Elena Andreevna her zaman şöyle diyecektir: "Yıkım şeytanı hepinizin içinde oturuyor." Ülkede ve dünyada olup bitenlerin trajedisi göz önüne alındığında, bu sözler belki de şu anda bu oyunda benim için en önemli olanlardır. Bu evde mutsuz, bu dünyada mutsuz...

"Rus kronolarında" neler var? Performansın sanatsal kararı da bununla bağlantılı. Harika sanatçı Gala Filatova ve ben onu uzun zamandır arıyoruz, birçok farklı seçenek vardı. Performansın bulunan tasarımı, gündelik mantığın, zamansız çerçevenin dışındadır. Kostümlerle aynı hikaye.

Ana karakterlerimiz ve yan karakterlerimiz yok, her oyuncu kendi temasını çiziyor. Voinitsky - "Hayat gitti!", Astrov - "Rus ormanları baltanın altında çatlıyor." Elena Andreevna - yıkım hakkında, Sonya - umut hakkında, Telegin - haysiyet hakkında, dadı Marina - düzen hakkında vb.

Oleg Gayanov ve Arkady Koval'ın canlandırdığı Vanya Amca imajının iki farklı yorumunun olacağı belirtiliyor.

Alexey Morozov:   Bu doğru. Her iki oyuncuyu da uzun yıllardır iyi tanıyorum - MDT'de birlikte görev yaptık, onlar Lev Dodin'in öğrencileri. Koval ve Gayanov tamamen farklı iki oyunculuk kişiliğidir. Benim için oyuncuların kişisel tezahürleri çok önemli ve her biri kendi yolunda açılıyor. Oleg Gayanov'dan Voinitsky, Elena Andreevna'dan bazı karşılıklı duygular talep edebiliyorsa (bu ilişkileri böyle kuruyoruz, hatta Astrov ile Voinitsky arasında onun için bazı mücadeleler var), o zaman Vanya Amca Arkady Koval durumunda, bu açıktır. olamaz, mücadele kendi içindedir. Vanya Amca'nın sarsılmaz bir imajını şekillendirmiyoruz: oyuncular, Voinitsky'nin sabit bir imajına uzanmıyorlar, ancak insan bireyselliklerini her performansta role yeniden aktarmaya çalışıyorlar. Hatta farklı oyuncuların farklı mizansenleri vardır.

Performans oluşturulurken NFT teknolojileri kullanıldı. Birçok insan soruyor: bu nedir? Performans - bir arayış mı, bir oyun mu?

Alexey Morozov:   İyi bir performans sergilemenin yanı sıra, seyircileri, özellikle de gençleri cezbedecek ilginç bir aktivite yaratmak gerektiği hemen anlaşıldı. Modern okul çocukları ve öğrenciler bir poster görecekler: "Çehov, Vanya Amca", esneyecekler ve geçecekler, ancak Rusya'daki ilk NFT performansı ilgilerini çekebilir.

Oyunun arkadaşlarından oluşan bir kulüp - DAO oluşturuldu. Bu kulübün üyeleri için özel tercihler var: sanatçılarla resmi olmayan toplantılar, sahne arkası turları, bilet ve NFT jetonlarında ayrıcalıklar.

Miron.fun sitesinde, oyun koleksiyonunda, karakterlerin monologlarının nöroakustik resimleri, oyunun tüm karakterlerinin dönen GIF karakterleri sergileniyor: satın alınabilir, değiştirilebilir, kiralanabilir. İnsanlar performansa gelir, bu tür olağandışı etkinliklerle ilgilenir ve salondan duygulanırsa, o zaman hedefimize ulaşmışızdır.

Sahneyi nasıl buldunuz, kostümler yarattınız, sahne dekoru aradınız mı?

Gala Filatova, sahne tasarımcısı ve kostüm tasarımcısı:   Kendimize büyük ahşap muhafazalar ve "köy yaşamı" taklidi olmadan yapmaya çalışma görevini belirledik. Ama belki de Anton Pavlovich'in çağdaşlarının herhangi bir evinde bulunan unsurları göstermek istedim. Ve fikir, bu unsurları kurtarmaya, onları bir tür "kapsüllere" paketlemeye geldi. Antikacılardan Thonet kardeşlerin neredeyse ölü bir sandalyesini (Thonet No. 4) bulmayı başardım. Bu, 1860 yılında Paris kafe "Daum" için yaratılan nadir bir modeldir. Koleksiyonerler hala onun peşinde. Böyle bir sandalye, Anton Pavlovich'in ailesinin evinde de olabilir. Ve bu sandalye ve saat ve cepheleri süslemek için kullanılan oyma elemanları, bükülmüş bacaklar ve bitmeyen çay partileri için masanın parçaları ve fincanlar ve semaver ve hatta zaman zaman karakterlerin kendileri müze sergileri haline gelir. Çalışma versiyonumuz "Vanya Dayı Müzesi". Buradan, bir müzede olduğu gibi, hinterlanddaki yaşam özelliklerinin depolandığı şeffaf kapsüller doğdu.

Gösterinin hangi yıl, yüzyılda gerçekleştiği bizim için net değil. Kostümler icat ederken bir yandan Çehov'un karakterlerine karşılık gelmek, diğer yandan arketipleri korumak, diğer yandan kahramanları modern kıyafetlerle giydirmek istedim. Deneyler yaptı, riskler aldı, kelimenin tam anlamıyla hile yaptı... İşin garibi, ancak "çok renkli çamur" dokusunun kullanılması, Mikhail Vrubel'in sergisini ziyaret etmesiyle ortaya çıktı. Ne de olsa o, Çehov'un çağdaşı. Ünlü tablosu "Pan" (neredeyse bir Rus goblini) ve oyunun orijinal adı "Goblin" idi. Serebryakov'un kaşmir paltosunu silikonla boyadığımı ve sertleşmezse kesmek zorunda kalacağımı ve sonra palto yerine ceket alacağımı anladığımı hatırlıyorum ...

Yönetmenin yeni teknolojileri uygulama teklifine nasıl tepki verdiniz?

Gala Filatova:  NFT'ye gelince, hadi yeni seviyelere geçelim! anlamaya çalışıyoruz. Çocuklarımızın dediği gibi, "hepiniz orada olacaksınız." Dünya değişiyor.

Maly Drama Tiyatrosu - Avrupa Tiyatrosu'nun aktörü Oleg Gayanov (Voynitsky Ivan Petrovich):

  - 34 yıldır tek yönetmenle çalışıyorum - Hocam Lev Dodin. Çehov ile toplantılar yapıldı: "İsimsiz bir oyun", "Kiraz Bahçesi" (Epikhodov), "Martı" (Shamraev). Ve işte başka bir tiyatroya davet, yeni bir yönetmenle çalışın - Küçük Drama Tiyatromuzda oyuncu olarak görev yapan Alexei Morozov ile.

Her oyuncu gibi benim de oynamak istediğim uzun bir roller listem vardı. Ve Voinitsky bu listede. Alexei Morozov ve Vlad Furmanov'a davetleri ve güvenleri için çok minnettarım. Aşırı koşullarda yüzleşmek ve gerilimi korumak için ilginç olan harika sanatçılarla tanışmak için. Bu efsanevi eve gerçekten aşık oldum.

Tabii ki, bana Voinitsky rolü teklif edildiğinde ve zaten provalar sırasında - bu büyüklükte bir rol yaratırken kaçınılmaz olan tüm zorluklar - neşe ve heyecan yaşadım. Alışılmadık manzaramız altında oynamak için farklı yollar arayan birçok fikrimiz, seçeneğimiz vardı. Ancak herhangi bir sahnede, bir kişi bir kişi olarak kalacaktır - Mars'a ulaşsa bile. Duygular ve tutkular, aşk ve nefret, acılar binlerce yıl öncekiyle aynı kalacak. Bu hem güzel hem de paha biçilemez bir klasik. Uzun zamandır sadece sahnede bir insanla ve insanlar arasında olanlarla ilgileniyorum. Elbette güçlü bir şey. Ve Çehov, hiç kimsenin olmadığı gibi, sanatçıya ve dolayısıyla izleyiciye bunu gerçekten güçlü bir şekilde deneyimleme fırsatı vermiyor. Bu ortak ve çok zor bir iş, ortak bir katarsis. Sanatçı için en büyük zevk, heyecan ve ilham kaynağı budur.

"On Liteiny" Tiyatrosu'nun aktörü Mikhail Razumovsky (Doktor Astrov):

  - NFT'ye gelince, bu benim için yoğun bir orman, benim için değil - Ben eski oluşumun bir adamıyım, internetin bir kaybedeniyim. Performansta bu yeni teknolojiler görünmüyor, bunlar paralel şeyler ...

Çehov, insanlığın koşulsuz dehalarına aittir. Oyunları hayatı boyunca düzenli olarak yeniden okunacaktır. Puşkin'in eserleri gibi, Bulgakov'un Ustası ve Margarita'sı gibi. Her zaman kendiniz için yeni bir şeyler keşfediyorsunuz. Zaten ezbere bildiğiniz eski bir filmi izlemek gibi - ve aniden yeni nüansları fark ediyorsunuz. Çehov'u en son 1995'te Na Liteiny Tiyatrosu: Üç Kız Kardeş, Tuzlu'da oynadım. Ve bu hayatımdaki ilk "Vanya Amca". Voinitsky'nin benim rolüm olmadığını anlıyorum. Astrov… Bu malzemeye karşı tavrımı bulmak benim için çok ilginçti, çünkü birçok bedenlenme fikri var. Çehov'u çok seviyorum ve onun acısını, insani kafa karışıklığını ve hayali umutlarını her izleyiciye aktarmaya çalışmak istiyorum. Astrov'un bir doktor olması ve hiç kimse gibi büyük yazarın bu dünyayla etkileşiminin kodunu içermesi tesadüf değildir.

Andrei Mironov Tiyatrosu oyuncusu Anastasia Kvitko (Sonya Serebryakova):

  - Kahramanım bana yakın, bu rolü zevkle oynuyorum. Görünüşe göre Sonya göze çarpmıyor, ancak o kadar zengin bir iç dünyayla doğayı seviyor, gözlemci, cömert, cesur ve çalışkan, herkes için kelimeler kapabiliyor! Ev işlerine özen gösterir. Büyükannesi ve Vanya Amca'yı uzlaştırmak için acele ediyor, vaftiz babası Telegin'e acıyor. Amcasını seviyor, bu yüzden ona karşı daha yumuşak olmaya, onu desteklemeye çalışıyor. İhtiyaç duyduklarını gördüğünde başkalarının ruhlarına ulaşmaya çalışır. Herkes ona güveniyor. O bu hikayenin ruhu. Ama öyle olur ki herkes kendi kendisiyle meşgul olur ve herkes hoşlanmaz, dezavantajlıdır. Gösterinin metaforu: Çay içerken kaderler bozulur.

Son monologda, burada ve şimdi yaşamamız gerektiği düşüncesini koymaya çalışıyorum ve daha sonra başımıza iyi bir şey geleceğini düşünmemeye çalışıyorum (“mezarın arkasında ... parlak, güzel bir hayat göreceğiz ... ”). Aşk kalbini kırsa da... Yüreğindeki acıya rağmen kahramanım pes etmez, başkalarına karşı kendini sorumlu hisseder ve pes etmeyi göze alamamış gibidir.

Performans üzerinde çalışırken teknolojiler, NFT'ler hakkında çok konuştuk. Bu hepimiz için çok yeni, bilinmez... Biz oyuncuların doğurduğu, her an yaşadığı duygular dijitalleşecek. Ve seyirci bunu görebilir. Çehov'un metinlerine ve bulduğumuz mizansenlere ek olarak, performansta nasıl görünmediğimiz, içsel durumumuz, kendinizi nasıl ifade edebileceğiniz gibi çeşitli videolar da kaydettik. NFT'ler, oyunda yazılandan daha fazla karakteri ortaya çıkarmanıza olanak tanır.

Bu arada

Bir sonraki performans 26 Şubat'ta.